Missen

Ik mis Rutger het meest op fijne momenten, bijvoorbeeld als we rustig op de bank lekker TV kijken en Sander heerlijk bij ons ligt te slapen. Eigenlijk kan ik nog niet goed onder woorden brengen waarom ik Rutger dan mis.

Zo waren we laats aan het courmetten met de jongens, lekker simpel we hadden alleen maar kip, ei en pannenkoekenmix klaargemaakt. Maar we genoten en het was heerlijk om te zien dat de jongens aan het genieten waren. Op zulke momenten weet je dat Rutger er eigenlijk bij hoort en dat ook hij volop zou meegenieten. Toen we de jongens op bed hadden gebracht hebben we samen lopen huilen. We worstelen dan vooral met vragen waarom nou net ons dit moet overkomen. We voelen ons perfecte ouders, hebben alles voor elkaar wat een gezin maar nodig heeft en toch mag Rutger hier niet in meedelen. Ik denk dan maar dat Rutger stiekem meekijkt vanaf zijn veilige plaats en dat hij niet zou willen dat we ophouden met "bestaan". Zijn broers verdienen evenveel als hijzelf en we zullen en mogen daarom niet stoppen.